De titel ‘ZEN & de kunst van het klonen’ is een knipoog naar het wereldberoemde boek van Robert Pirsig: ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’, dat een cultstatus verwierf onder New Age aanhangers. Het mooie aan dit reisverhaal is dat het eigenlijk een filosofische verhandeling over occulte levensvragen is. Ook mijn ZEN... gaat over de essentie van het bestaan: de celdeling.

Wat mij in een natuurhistorisch museum altijd fascineert is de grote rijkdom aan verzamelingen naturalia. Met name de wijze waarop ze teder naast elkaar gelegd zijn in vlakke eikenhouten uitstalkasten (lezenaars) kan me ontroeren. In mijn sculptuur ZEN... maak ik gebruik van eenzelfde wijze van uitstallen: het volgordelijk tonen van de stadia in een celdeling.

Wat mij van de biologielessen over de celdelingscyclus vooral is bijgebleven is de wonderlijke eenvoud van de tussenstadia. Alsof de magie van het vermenigvuldigen in zo’n korte animatie te vatten is. Fraai zijn ook de microscopische foto’s –feitelijk filmstills– waarin ook altijd zwarte slierten aanwezig zijn: chromosomen, zo blijkt. Deze niet-aflatende stroom celdelingen heb ik vertaald in zes monumentale panelen. De momenten van verdubbbeling zijn uitgevoerd als uitvergrote gipsen juwelen, gevat in logge betonnen medaillons en uitgestald op ijle stalen lezenaars.