Ins Blaue Hinein | (wand)sculptuur, glasappliqué

 

Meermaals heb ik planetaria bezocht en mij vergaapt aan de planeten die rondom de zon cirkelen. Het driedimensionale rondsuizen valt slechts met moeite na te bootsen met ingewikkelde draaimechanieken. Ook antieke, sterrenkundige meetinstrumenten boeien mij mateloos. Hoe ze precies werken ontgaat me, maar hun vormgeving –een combinatie van functionaliteit en schoonheid– blijft me fascineren. Wat me bij het aanschouwen van dergelijke astronomische apparaten frappeert, is dat ze vorm en gedrag overnemen van de hemellichamen die ze bestuderen: even sierlijk en ondoorgrondelijk.

Bij wijze van beeldend experiment heb ik het zonnestelsel vertaald in een overzichtelijk tweedimensionaal systeem waarin tien planeten,

in de vorm van stuiterballen, hun vaste plek aan het firmament hebben gekregen. Ins Blaue Hinein poogt een ‘herinrichting van het heelal’ te zijn, waarmee ik voor eens en voor altijd regelmaat wil brengen in het planetaire gedraai. Het betoverende beeld van een kwetsbare blauwwitte bol, zoals voor het eerst in 1968 beschreven door astronauten, geldt voortaan voor alle planeten.

 

titel: Ins Blaue Hinein

medium: (wand)sculptuur, glasappliqué

materialen: stalen sokkel, houten omlijsting, glazen platen, acrylaat-plaat, stuiterballen, voegkruisjes, pvc-sheets

afmetingen: kast: 100 X 100 X 15 cm. (sokkel: 100 X 60 X 110 cm.)

tentoongesteld: CBK, Ruimtelijk Werk (solo-ttst), Groningen, 1993