De opdracht spreekt van een kunstwerk dat inspeelt op de cultuurhistorische betekenis van het Overijssels Kanaal, als belangwekkende episode in de Canon van Overijssel. Het dient niet alleen autonome kwaliteit te bezitten, maar moet ook dienst doen als verblijfsplek.

Het voorstel neemt de geschiedenis van de turfwinning in Overijssel als leidraad. Zonder grootschalige turfwinning nabij Vriezenveen zou er geen kanaal aangelegd zijn en zou er geen Lemelerveld ontstaan zijn. De met turf volgeladen trekschuiten, destijds voortgetrokken over jaagpaden dwars door Lemelerveld, vullen de canon met verhalen. Het kunstwerk is zowel een ‘verstild monument voor de turfwinning in Overijssel’, als ook een bijzondere verblijfsplek aan het kanaal in Lemelerveld.

In het ontwerp wordt de hele ‘machinerie’ van de turfwinning gecondenseerd in drie momenten uit het proces, die gestold, gestileerd en samengevoegd zijn tot één beeldensemble, bestaande uit een plateau, een bank en een stapel. In turftermen spreekt men van een paand, een diek en een stiepel.

De elementen zijn opgebouwd uit identieke blokken, vervaardigd uit gerecycled kunststof in vier kleuren: bruin, grijs, beige en zwart.

Zo ontstaat een gemêleerd patroon van aardkleuren. De blokken worden met kunststof tussenschijven en RVS draadeinden volgens een streng maatsysteem aan elkaar bevestigd.